Jak kolorystyka wideo wpływa na odbiór materiału? Korekcja kolorów i grading
Kolorystyka w filmie ma ogromny wpływ na odbiór przez oglądającego. Jej zasadniczym zadaniem jest nadanie charakteru całego materiału lub oddzielenie wizualne i emocjonalne scen. Na przykład, jeśli uznamy, że nasz film ma pokazywać miłe wspomnienia, związane z domem, rodziną, wakacjami, używamy tonów ciepłych dla podkreślenia charakteru filmu.
Używanie zimnych barw, chłodnych niebieskości, zieleni, fioletów sugeruje nam bardzo surowy charakter filmu. Często używa się takiego zabarwienia w thrillerach, horrorach, ponieważ budzi niepokój i grozę. Połączenie zieleni niebieskiego oddaje charakter wojenny i mroczny.
Barwy pokazują atmosferę miejsca, w którym film jest kręcony. Jeśli materiał powstaje latem, w przepięknej piaszczystej scenerii w otoczeniu morza, zabarwienie takiego filmu jest głównie pomarańczowe i żółte. Dlaczego? Po to, by oddać ciepło i klimat tego miejsca – tak samo, jak odbieramy barwy przez nasze zmysły, tak one wpływają na odbiór filmu i wrażenia po obejrzeniu.
Kolory odzwierciedleniem psychiki ludzkiej?
Skupmy się zatem na poszczególnym znaczeniu kolorów i ich zastosowaniu podczas kręcenia filmu. Nasze oczy potrafią rozróżniać wiele barw, odcieni i tonów. Skutkiem takiej identyfikacji barw jest możliwość doboru odpowiednich kolorów, by oddać nasz stan psychiczny, samopoczucie, czy nawet pogodę na zewnątrz. Podobnym odzwierciedleniem rzeczywistości są ubrania i ich kolory. Często dobieramy je na zasadzie naszego upodobania czy chęci pokazania ludziom naszego charakteru i sposobu bycia.
Pastelowe kolory służą do pokazania niewinności, delikatności i dzieciństwa, tak jak ubieramy w takie kolory małe dzieci. Dokładnie takie samo znaczenie mają one przy produkcji wizualnej. Są barwami o charakterze spokojnym, oddającym szczerość relacji między aktorami.
Niebieski to kolor spokoju, który ma za zadanie stonować, ochłodzić daną scenę. W kolorze niebiesko-zielonym przedstawianie są filmy wojenne. Przez słabe nasycenie tych odcieni budzi grozę, a szarość i wyblakłość obrazu powoduje napięcie, którego doświadcza oglądający podczas seansu.
Zieleń towarzyszy często „czarnym charakterom” w filmie, stosowany często w filmach animowanych. Jest kolorem intrygi, złowrogich planów, ale ma też odwrotne znaczenie – to kolor dzieciństwa, natury i delikatności. W kolorze zielonym często pokazuje się też wieś, lasy, które ją otaczają i wiejską sielankę, w której trwają jej mieszkańcy.
Czerwony uchodzi za kolor miłości i namiętności. Jest kolorem, na którym najbardziej nasze oczy skupiają wzrok. Szczególnie mocno nasycona zwraca uwagę, dlatego kobiety często na randki zakładają czerwone sukienki lub malują usta na czerwono. Podkreślają w ten sposób kobiecość, zwracają uwagę, dlatego taki zabieg stosuje się w filmach do pokazania scen miłosnych, romantycznych. Ma też inne zastosowanie, a mianowicie czerwień to nie tylko serca rysowane przez zakochanych, ale też przez zabieg użycia czerwonych zamkniętych przestrzeni budzi niepokój i strach.
Kiedy mamy już zrealizowany „surowy materiał” ustaloną kolorystykę materiału finalnego, jaką chcemy osiągnąć, stosujemy dwa zabiegi – korekcję kolorów i grading (ang. cieniowanie). Korekcja kolorów służy do poprawiania barw w ujęciu, nasycania, dodawania kontrastu oraz zabawę balansem bieli. Natomiast wspomniany grading to nic innego jak „kolorowanie obrazka”, czyli nadawanie unikalnego charakteru, barwy, w zależności od pożądanego przez nas efektu. W procesie gradingu możemy nadawać poszczególnym obiektom w scenie konkretnego wyglądu – np. możemy rozjaśnić twarz bohatera, czy zmienić kolor samochodu. W tej części możemy pozwolić sobie na zabawę kolorem, dzięki któremu nasz materiał będzie miał niepowtarzalny wygląd, a co za tym idzie będzie lepiej zapamiętywany przez widza.
Poznaj nasze portfolio i skontaktuj się z nami.
